معنی زجر گرفتن - جستجوی لغت در جدول جو

زجر گرفتن

لغت نامه دهخدا

(مَسْیْ)

بار از گردۀ ستور پایین آوردن. (ناظم الاطباء: بار). رجوع به آنندراج شود، بمجاز، بچه زادن:
چو تنگ آمدش وقت بارافکنی
برو سخت شد درد آبستنی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نظر گرفتن

(عِ سِ تَ دَ)

نظر گردانیدن. (از آنندراج). رجوع به نظرگردانیدن شود. رجوع به ترکیبات ذیل مدخل نظر شود

لغت نامه دهخدا

دیر گرفتن

(تَ حَمْمُ کَ دَ)

دیر معاقبه کردن. چشم پوشی کردن:
اصحاب گنه را به گنه دیر بگیرد
وآنگه که بگیرد زبر و زیر بگیرد.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

شهر گرفتن

(خَ رَ تَ)

گرفتن شهر. فتح شهر. تسخیر شهر. فتح بلد. شهر ستاندن:
جاودانه بجای خواهد بود
همچنین شهرگیر و قلعه ستان.
فرخی

لغت نامه دهخدا

کار گرفتن

(تَ)

بکار گماشتن. کار راندن. بیگاری:
وز آن پس بخوردن گرفتند کار
می و خوان و رامشگر و میگسار

لغت نامه دهخدا

قهر گرفتن

(نُ / نِ / نَ)

غضبناک شدن. خشم گرفتن، برانگیخته شدن. بهیجان آمدن. (فرهنگ فارسی معین).
- به قهر گرفتن، به زبردستی غالب آمدن. چیره شدن. (فرهنگ فارسی معین).
- ، به ظلم و جور گرفتن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

زیب گرفتن

(چَ / چِ غُرْ رَ / رِ رَ تَ)

حسن و جمال و آرایش یافتن:
وین خاک خشک زشت، بدو گیرد
چندین هزار زینت و زیب و فر.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

زنگ گرفتن

(چِ کَ دَ)

زنگ زده شدن. زنگ پذیرفتن. به زنگ و تیرگی آلوده شدن. کدر شدن. تیره شدن:
همه تن گرفته ز زنجیر زنگ
ز دودش زتن زنگ کاید به جنگ.
فردوسی.
رخ روشن را زیر زره خود مپوش
که رخ روشن تو زیر زره گیرد زنگ.
فرخی.
خاطرت زنگ نگیرد نه سرت خیره شود
گر بگیرد دل هشیار تو از گیتی پند.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

زخم گرفتن

(چَ / چِ خوا / خا تَ)

خسته و مجروح شدن. (آنندراج). زخم برداشتن. زخمی شدن:
خضر چون آب ز عمر ابدی میگذرد
که ز شمشیر تو یک زخم نمایان گیرد.
صائب (از آنندراج).
رجوع به زخم شود

لغت نامه دهخدا

زاغ گرفتن

(کَ دَ)

مجازاً عیب گرفتن و طعنه زدن. (فرهنگ نظام). طعنه زدن و استهزا کردن. بدین معنی کلاغ گرفتن نیز بیاید. (آنندراج) :
سنگ عبرت بر دل درویش هستی خواه زن
زاغ حسرت بر دل دیندار دنیاخواه گیر.
(منسوب به حافظ)

لغت نامه دهخدا

ز بر گرفتن

(دَ)

در این بیت سلمان: یاد گرفتن. دریافتن. ز برکردن:
نمونه ای است ز حراق و آتش کبریت
چراغ لاله که هر شب ز باد درگیرد
بدان چراغ شب تیره تا سحر بلبل
همه لطائف اوراق گل ز بر گیرد.
سلمان.
رجوع به بهار عجم ’زبر’ و ’آتش کبریت’ و ’زبر’ و ’ازبر’ و ’زبر کردن’ در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

سپر گرفتن

(چَ/ چِ قَ دَ)

دفاع کردن. مقاومت کردن:
دل ضعیف مرا نیست زور بازوی آن
که پیش تیر غمت صابری سپر گیرد.
سعدی (بدایع)

لغت نامه دهخدا

آزار گرفتن

(مُ حَ کَ)

آزار گرفتن از کسی، از او رنجیده و دلتنگ شدن. به او خشم گرفتن:
همه بندگانیم و فرمان تراست
چه آزار گیری ز ما، جان تراست.
فردوسی.
از این پس کسری از بزرجمهر آزار گرفت و چون از روم بازگشت او را بازداشت مدتها تا از آن تنگی و رنج چشمش تباه شد. (مجمل التواریخ)

لغت نامه دهخدا

حذر گرفتن

(دَ)

عبرت گرفتن. برحذر شدن. احتیاط کردن:
ز چشم خلق فتادم هنوز و ممکن نیست
که چشم خلق من از عاشقی حذر گیرد.
سعدی.
پایم از قوت رفتار فرو خواهد رفت
خنک آنکس که حذر گیرد و نیکو برود.
سعدی

لغت نامه دهخدا

جا گرفتن

گنجایش ظرفی برای قرار دادن چیزی در آن، گنجیدن

فرهنگ لغت هوشیار

قهر گرفتن

غضبناک شدن خشم گرفتن برانگیخته شدن به هیجان آمدن یا به قهر گرفتن، بزبردستی غالب آمدن چیره شدن، بظلم و جور گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

زن گرفتن

زنی را به عقد ازدواج در آوردن زناشویی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

در گرفتن

اتخاذ کردن اخذ کردن، آتش گرفتن مشتعل شدن، یا آتش در گرفتن آتش افتادن شعله ور شدن، اثر کردن تاثیر کردن، پرداختن مشغول شدن، آغاز کردن

فرهنگ لغت هوشیار

اثر گرفتن

تاثیر پذیرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

آزار گرفتن

آزار گرفتن از کسی. از او رنجیده و دلتنگ شدن خشمگین شدن نسبت باو

فرهنگ لغت هوشیار

زاغ گرفتن

عیب گرفتن طعنه زدن

فرهنگ لغت هوشیار

حذر گرفتن

عبرت گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

کار گرفتن

کار گرفتن کسی را. بکاری نصب کردن بکار گماشتن

فرهنگ لغت هوشیار

گذر گرفتن

سد کردن راه کسی مانع عبور وی شدن

فرهنگ لغت هوشیار

ویر گرفتن

میل شدید یافتن: (فلانی بسیگار ویرش گرفته) یا ویر گرفتن کسی را. میل شدید کردن وی بامری: (این پسر من ویرش گرفته است که از کار ساعت سر در بیاورد)

فرهنگ لغت هوشیار

یار گرفتن

محبوب معشوق، دوست رفیق. یا یار غار. ابوبکرکه درغار ثور همراه رسول خدا بود، مجازا رفیق یک رنگ وموافق ، کمک کار ناصر معین. یا به یار داشتن، کمک گرفتن: هیچکس را تو استوار مدار کار خود کمن کسی بیار مدار. (سنائی) یا یار گرفتن، در بازی یک یا چند تن از بازی کنان رابرای کمک خودبرگزیدن، همراه: مرا حیایی مناع است و نازک طبعی باآن یاراست، دارندگی هوشیار دارای هوش

فرهنگ لغت هوشیار